Así pois, por exemplo, cabe destacar da miña primeira semana de prácticas a utilización (agora sí) da pizarra dixital. E non só como retroproxector, senón como parte dunha metodoloxía activa e participativa na dinámica da clase.
A pizarra dixital, polo tanto, utilizouse para que, neste caso, os nenos colorearan os debuxos que aparecían. Mais agora, e de vez en cando, o problema é do ordenador, que se cala ou falla o son de vez en cando. Pero bueno, é moi antigo, dos primeiros portátiles particulares que saíron, creo eu.
Pero non só foi usada como pizarra, senón que tamén se lle proxectaron contos (mediante un DVD) na pizarra. E tamén se volveu utilizar os equipos de música para reproducir a canción do nadal que van cantar e a música na última sesión nos nenos de 3 anos onde a música é utilizada para relaxación e un pouquiño de psicomotricidade.
No caso da clase de 4 anos, o equipo de música utilízase para combinarse con imaxes que a profe ten, casi como se fosen bits e vaise contando un conto, coa voz do reprodutor. Tamén se ensaia co equipo a música para o festival.
E, na clase dos nenos de 5 anos, se lles expón sobre todo cancións de cantajuegos, ademáis dalgunha película e algún corto, no que os nenos interactúan bastante. Como nos outros dous cursos, aquí tamén se ensaia a canción do festival.
En liñas xerais, estas foron as observacións que eu considerei sobre as TICS no centro de prácticas onde me atopo.
