Crítica ao meu mes de prácticas no centro

A verdade é que un mes non dá para moito; e sobre todo este mes, adicado casi na súa totalidade ás manualidades para o nadal, ou actividades extraescolares que saen un pouco fóra do común.

Pero bueno, ao que sí me dou tempo foi a falar coas compañeiras de clase sobre o uso das TICS na súa escola de prácticas.

¿A miña conclusión? Pois...

• Cando as TICS xa están integradas no ámbito lexislativo é que se deu un grande paso. Os mestres recoñecen en gran parte que hoxe en día é necesario apoiarse nas NNTT para moitos procesos de ensinanza, cambiando en moitos casos o modelo lineal polo hipertextual.
• A dispoñibilidade do alumnado ás TICS fainos ver que a miña escola de prácticas está informada e formada sobre as necesidades dos alumnos, achegándoos máis a unha realidade que pronto comezarán a descubir por eles mesmos.
• Que se acceda á aula de audiovisuais en horario de clase amósanos que as NNTT non se deben utilizar de maneira libertina nin arbitraria, senón que a utilización tutorizada pode dar mellores resultados que os previstos incluso.
• Que se lles propoña aos mestres que se formen respecto ás NNTT implica que non queren ser analfabetos dixitais, posto que, hoxe en día na ensinanza (e, sobre todo na ensinanza do futuro) se vai a ter que necesitar unha certa competencia dixital para a educación dos xóvenes.

Podería seguir, mais considero que non é necesario. A utilización das TICS no centro no que eu fixen as practicas está medianamente actualizado e preparado para a escola do futuro, considero eu. Espero que, para o ano, cando volva, se poidan mellorar os medios audiovisuais e poida ver xa, a nenos formados mediante a unión de modelos, ensinanzas e realidades tanto como tradicionalmente se leva demandado na escola como agora, coa era dixital.